Mijn naam is Michelle Kemp.


Je kunt wel stellen dat het fundament van mijn praktijk zich heeft gevestigd op een zure oprisping voor het vak. Ik ben zakelijker dan de gemiddelde psycholoog. Een kwaliteit, weet ik nu.

Als 16-jarig meisje wist ik het zeker; ik wilde psycholoog worden. Dus dat gebeurde. Bloed, zweet en tranen, máár; met het papiertje op zak ging ik vol enthousiasme de wijde wereld in en liet me dagelijks opsluiten achter 8 automatische deuren binnen de krochten van de TBS. 

In toenemende mate merkte ik dat er een mismatch was tussen mij en de gebaande paden. Ik verliet de TBS voor de specialistische GGZ. Maar ook daar had ik weinig compassie voor de stoornisgerichte benadering en de starre beroepenstructuur. 

Klanten noemen mij scherp, uitdagend en fijn in de omgang. 

Ik kan met volle overtuiging zeggen dat ik geprobeerd heb me aan te passen, te doen wat van me verwacht werd. Het lukt mij nou eenmaal slecht om de kudde te volgen of te gedijen in logge managementstructuren. Ik had zoveel gesprekken met cliënten over hun 'gevangenschap' bij een baas, terwijl ik zelf ook gevangen zat. Ik had ondertussen veel ideeën opgedaan over goed werkgeverschap én goed werknemerschap.  Om tot werkplezier te komen moest ik verder, anders, beter.  Het roer moest om. Dit is de start van Kemp geweest. 

Mijn vrienden noemen mij Kempie of Efficiëllie.

Binnen Kemp laat ik me graag inspireren door professionals die een veranderslag willen maken binnen hun organisatie. Wat een verademing om te werken met mensen die zelf ook voorbij het gedoe willen. Sterker nog; vaak helemaal niet eens zitten te wachten op een psycholoog. En dáár word ik dan weer een betere psycholoog van.

Door mijn brede ervaring kan ik snel en effectief ingezet worden. Klanten en opdrachtgevers ervaren mij als een ondernemer, efficiënt, innovatief, direct en iemand met lef. Met humor, maar ook met mensenkennis en levenservaring blijf ik altijd in verbinding.

Genoeg over mij. Wat vind jij van mij?